En snel ook!
Na zwarte Piet is de ZZP’er inmiddels in de Nederlandse samenleving de meest controversiële verschijning.
Maar zwarte Piet bestaat niet; zo ook de ZZP’er niet.
Water loopt altijd naar het laagste punt.
Nederlandse ondernemingen voelen zich genoodzaakt vanwege o.a. het doorbetalen van ziekengeld gedurende twee jaar en de broddelwetgeving rond het kunnen ontslaan van disfunctionerende werknemers (wet van Asscher) een flexibele schil te creëren ten einde de bedrijfsrisico’s te beperken. Het inhuren van ZZP’ers is inmiddels ongekend populair en ingenieuze constructies worden zonder enige gêne bedacht.
De BV Nederland is nu in rep en roer. De ZZP’er ondermijnt de collectiviteitsgedachte; de toekomstige financiering van de verzorgingsstaat staat op het spel
De oplossing wordt weer gezocht in het afpakken van de ondernemingsvrijstellingen, het verplichten van een arbeidsongeschiktheids- en een pensioenverzekering. De echte ondernemer ZZP’er wordt hierdoor in een positie gebracht waar hij niet voor heeft gekozen.
Maar laten we de ZZP’er eerst onderverdelen in drie herkenbare categorieën: de onderkant van de arbeidsmarkt/ slachtoffers van de flexibiliteit, de tegen-hun-wil ZZP’ers, en de echte ondernemers.
De onderkant van de arbeidsmarkt/ slachtoffers van de flexibilisering
In de laatste jaren is het aantal ZZP’ers flink opgelopen, naar ca 1,3 mln. Helaas is aandeel gelukszoekers onder hen zeer groot. Zonder enige voorbereiding of besef van ondernemerschap (bv een administratie voeren en elk kwartaal netjes Btw-aangifte doen) meldt men zich aan bij de KVK en na betaling van 50 Euro is men ondernemer. Onverzekerd voor arbeidsongeschiktheid, geen financiële buffers en onvoldoende verdiensten om een pensioen af te sluiten. Bij enige tegenslag is er niets geregeld; de gang naar een voedselbank is vaak het enige wat hen rest. Ik doel hier op de maaltijdbezorgers, de postbodes, de steigerbouwers en andere ZZP’ers die laagbetaald werk doen. Je kan geen onderneming en een gezin draaien met een uurtarief onder de 35 Euro. In mijn praktijk als adviseur bij het Ondernemingsklankbord zie ik te veel van deze ZZP’ers.
De tegen-hun-wil ZZP’ers
In de crisisjaren die achter ons liggen zijn veel werknemers na een lang dienstverband door hun werkgever ontslagen met daarbij een mooie afkoopsom waarmee men zich na de WW-periode van 2 jaar wel enige jaren kan redden.
Als voorbeeld hiervoor gelden de vele tienduizenden werknemers die in financiële sector zijn ontslagen. Veel van hen komen gezien hun leeftijd niet meer in aanmerking voor een vast contract en storten zich als bv financieel adviseur o.i.d. op de markt. Dat ze zich niet verzekeren is voor hen geen probleem; er is een buffer en er staat ook nog wel wat pensioen voor hen klaar
Maar liefst zouden ze morgen weer in vaste dienst willen treden.
De echte ondernemers
In Nederland kiezen veel werknemers, vaak hoog opgeleid en of getalenteerd met bijzondere vaardigheden, bewust voor een zelfstandig bestaan als ondernemer. De vrijheid van ondernemen en de mogelijkheid om iets voor je zelf op te bouwen maar ook meer te kunnen verdienen dan bij een baas zijn de belangrijkste drijfveren.
Deze laatste categorie dreigt nu het slachtoffer te worden van de maatregelen die uiteindelijk door de Polder genomen zullen gaan worden.
Oplossing
Alle discussies gaan voorbij aan het feit dat de flexibilisering in Nederland is doorgeschoten.
Zolang er niets ingrijpend veranderd in het doorbetalen bij ziekte en in het ontslagrecht zal de flexibele schil populair blijven. Door de voorgenomen maatregelen gaan de kosten van deze schil hooguit omhoog.
Zolang er niets ingrijpend veranderd in het doorbetalen bij ziekte en in het ontslagrecht zal de flexibele schil populair blijven. Door de voorgenomen maatregelen gaan de kosten van deze schil hooguit omhoog.
Wat met die VAR was echt niets mis mee. Ik weet de vragen nog :
- Hoeveel uur besteed u aan de onderneming?
- Hoeveel opdrachtgevers heeft u per jaar?
- Wat investeert u in de onderneming?
Daarnaast moet er een verbod komen op het als ZZP’er te werken voor een bedrijf waar je tot voor kort als werknemer hebt gewerkt
Voldoe je niet aan de eisen, dan ook geen ondernemingsfaciliteiten.
Ik hoop het nog mee te maken in de komende jaren.